Ήθελες κάτι να μου πεις και δε σου το ρωτούσα
(Το καλοκαίρι είχε σωθεί και τ’ άνθη που αγαπούσα).

Ήθελες κάτι να μου πεις και το `χα λησμονήσει
(τη ρίζα που καθόμαστε - θυμάσαι - έχουν γκρεμνίσει).

(Είχε από τότε εντός μου σε φθινόπωρο γυρίσει).
Μου εί, α, ναι! - πως μ’ αγαπάς - μα το `χω λησμονήσει...