-Κατάρτι, που σε δέρνουνε του ωκεανού οι ανέμοι
του λόγγου πράσινο δεντρί, σκληρά ξεριζωμένο,
τ’ είν’ η χλομάδα η μυστική, που στην κορφή σου τρέμει;
-Να ξαποστάσει εκάθησε πουλάκι πλανημένο.