Ανήμερα εικοστής ογδόης
μετρώ τα "όχι" της ζωής μου.
Ελάχιστα, ασήμαντα περνούν από μπροστά μου.
Λίγα, μα αξιοπρεπή.

Σαν τους ανάπηρους πολέμου
με τα κομμένα μέλη,
στις παρελάσεις.