Κρυμμένος σε κουτιά κι εφημερίδες
αόρατος περνάς σαν απειλή,
αυτής της πόλης που ποτέ δεν είδες
άστεγος, διωγμένος σα σκυλί
αόρατος και άστεγος στην πόλη
“κοινωνική πανώλη” των αστών
το μυστικό μη μάθουν όλοι
και μπουν πολλοί σε ρόλο δικαστών
όλοι αυτοί που εμπορεύονται ελπίδες
πλησίασαν το “τόξο των φτωχών”
η καθημερινότητα που είδες
πουλάει και σ’ επίπεδο νεκρών
μας βάζουνε σ’ ένα καζάνι
μαζί: χορτάτοι - νηστικοί
για να πουλά “φιλανθρωπία” κάθε τσογλάνι
έγινες το εμπόρευμα εσύ
δε φύγαν απ’ τη χώρα οι φασίστες
δε λευτερώθηκε ποτέ η πόλη αυτή
όσο της εξουσίας τους οι χρήστες
σε βλέπουν σαν κρυφή απειλή
όλοι αυτοί που εμπορεύονται ελπίδες
πλησίασαν το “τόξο των φτωχών”
γιατί η καθημερινότητα που είδες
πουλάει και σ’ επίπεδο νεκρών
(2Ist century darkness…)