Αφού αέρας δε φυσά
πώς η οργή τ’ ανέμου
παίρνει τα λόγια τση μακριά
και δε γροικώ τα Θεε μου.

Απέναντί τση βρίχνομαι
και στέλνει μου από πέρα
το σ’ αγαπώ και φέρνει το
η καταχνιά τ’ αέρα.