Άλλο δρόμο θα χαράξω σ’ άλλη θάλασσα θα βγω
πίσω μου δε θα κοιτάξω έχω αστέρι οδηγό.
Κι αν με ρίξει δε με νοιάζει σε βυθό και σε γκρεμό
βγάζω τώρα στο περβάζι λουλουδάκι τον καημό.

Μα οι δρόμοι οι μεγάλοι μέσα μου με πάνε πάλι
μέσα μου του σκοτωμού στα ταξίδια του χαμού.
Της φωτιάς το δρόμο παίρνω δε με νοιάζει κι αν καώ
τώρα πια καταλαβαίνω τον ληστή και τον Χριστό.

Στο σχοινί θα περπατήσω σ’ άλλον έρωτα θα μπω
και θα πιω κι ας αντικρίσω τον παράδεισο θαμπό.
Μα οι δρόμοι οι μεγάλοι μέσα μου με πάνε πάλι
μέσα μου του σκοτωμού στα ταξίδια του χαμού.