Ρωτήστε τη μάνα μου τι έχω τραβήξει
γι αυτήν που με πρόδωσε με τόση απονιά.
Γι αυτήν κατρακύλησα εκεί που είμαι τώρα
γι αυτήν θα με πείτε μια μέρα φονιά.

Προτού με πεις κακούργο κοινωνία
χτύπα την αδικία,
χτύπα την προστυχιά.

Εγώ την αγάπησα, την είχα πονέσει
κι αυτή με ρεζίλεψε στον κόσμο μπροστά.
Κανείς απ’ το σπίτι μου κανείς δε με θέλει
τις πόρτες που έμπαινα τις βρίσκω κλειστά.

Προτού με πεις κακούργο κοινωνία
χτύπα την αδικία,
χτύπα την προστυχιά.

Ρωτήστε τη μάνα μου που μ’ έχει γεννήσει
να δείτε πως μου `δωσε κατάρες σωρό.
Γι αυτήν την αχάριστη που μ’ έκαψε τόσο
και μες στη ζωή μου χαρά δε θα δω.

Προτού με πεις κακούργο κοινωνία
χτύπα την αδικία,
χτύπα την προστυχιά.