Τραγούδι για τις ανάγκες θεατρικής παράστασης.

Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
Αμμόχωστο Κερύνεια και Λευκωσία
κι ο Αττίλας πίσω απ’ την πράσινη γραμμή
τ’ αδέρφια μας κρατάει σε αιχμαλωσία.

Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
τους πρόσφυγες και τους νεκρούς μας δεν ξεχνώ
θα `ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα `χει γίνει φυλακή.

Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
κι η διχοτόμιση ματώνει την καρδιά μας
όταν προδόθηκε εκείνο το πρωί
κι ο Αττίλας πάτησε τα χώματά μας.

Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
Καραολής και Δημητρίου θα γενώ
θα `ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα `χει πια ντροπή.