Πίσω απ’ το τζάμι
πέφτει η βραδιά.
Ας μην έρθεις, φτάνει
κλείδωσ’ η καρδιά.

Φώτα στο λιμάνι
φεύγουν τα πουλιά.
Αχ, και να σε παίρναν
να σε παίρναν
όπως φεύγαν.

Ποια σιγουριά
μας ανάβει τα κεριά
που σβήνουμε στο χέρι;
Παρηγοριά
μες στα χείλη η σκουριά
απ’ το κρυφό μαχαίρι.

Πίσω απ’ το βλέμμα
ξέβαψ’ η μπογιά.
Μη μιλήσεις, τέρμα
σώπασε και γεια.

Στέρεψαν το αίμα
όλα τα φιλιά
κι όλα τα σημάδια
τα σημάδια
απ’ τα χάδια.