Ανάμεσα στις παραστάδες του ύπνου
στέκει και καμαρώνει το έργο του
μια μέτρια υπνοφαντασία της ημέρας
που τραγουδάει και δεν έχει στόμα.
Άμα θελήσει ο ίδιος θ’ αποχτήσει
κι εκείνα όσα του λείπονται κι εκείνα
όσα των άλλων λείπονται και δεν το ξέρουν.