Άκου:
Τολμώ να σου παίξω τον εαυτό μου.
Όπως και συ, αφήνω
για τις δυνάμεις του κόσμου
το μεταλλικό μου απόστημα.
Για κάθε μελέτη τους
Μια χούφτα ρυζιού.
Για το κεφάλι ενός πυραύλου
μιας ετοιμόγεννης το βιασμό.
Χαρτονομίσματα στον ήλιο αγουρίδες
για το άγονο μάτι του γκαζιού.
Στους κριτές μου
τσόκαρα στο κατώφλι.
Στους ποιητές
Ναρκωτική νιρβάνα μιας ώρας.

Αλλ’ ίσως προλάβω
φιλημένη την αλήθεια μου ν’ αφήσω
για τη βάφτιση ενός παιδιού.