Σε γέννησε Ηπειρώτισσα
μανούλα απ’ τα Τζουμέρκα
κι έχεις καρδιά σαν τ’ αηδονιού,
κλαις και ραγίζει η πέτρα.

ΡΕΦΡΑΙΝ : Μα, πρόσεξε, αγόρι μου,
κάθε σου βήμα μέτρα,
εδώ αν κάνεις μια στραβή
σε στήνουν στα έξι μέτρα,
εδώ είν’ η πόλη του χαμού,
είν’ οι καρδιές σαν πέτρα.
Τον νου σου εδώ, αγόρι μου,
κάθε σου βήμα μέτρα.

Εσύ είσαι σαν τ’ αητόπουλο
στην άκρη στον Αώο.
Πού πας στης πόλης τη φωτιά
σαν αγριμάκι αθώο ;

ΡΕΦΡΑΙΝ : Τον νου σου εδώ, αγόρι μου,
κάθε σου βήμα μέτρα,
εδώ αν κάνεις μια στραβή
σε στήνουν στα έξι μέτρα,
εδώ είν’ η πόλη του χαμού,
είν’ οι καρδιές σαν πέτρα.
Τον νου σου εδώ, αγόρι μου,
κάθε σου βήμα μέτρα.