Μέσα στον κήπο με τα κόκκινα τριαντάφυλλα
Δυο πυροβάτες ταξιδεύουνε μαζί
Κι ενώ το χιόνι πέφτει και στα χείλη τους φιλά
Μαθαίνει η φλόγα μες στον πάγο πώς να ζει.

Όλα ως εδώ ήταν ο δρόμος προς το χέρι σου
Και στο κρατάω τρυφερά βράδυ – πρωί
Κι ενώ αντικρίζω σαν πατρίδα μου τα μέρη σου
Παίρνω ανάσα απ’ τη δική σου αναπνοή.

Τραγούδι οι δυο τους, χαραγμένο σε βινύλιο
Βελόνα ο έρωτας, στ’ αυλάκια του περνά
Κάποτε η άνοιξη ανήκε στον Απρίλιο
Μα τώρα ελεύθερη τους μήνες κυβερνά.