Ναζίμ,
εσύ, που απ’ όποια φυλακή,
απ’ όποια γωνιά της νύχτας,
απ’ όποιο θάνατο,
χαμογελάς
ένα δικό σου γαλάζιο χαμόγελο
υπερασπίζοντας το χαμόγελο του κόσμου ‒
αδελφέ μου, Ναζίμ,
εσύ, που κάθε αυγή
τουφεκιζόταν η καρδιά σου στην Ελλάδα,
εσύ, που κάθε νύχτα
τουφεκίζεται ή καρδιά σου στην Τουρκία,
σύντροφέ μας,
εσύ ‒
γεια σου και γεια σου, Ναζίμ.