Σήμαντρα ακούστηκαν κι ήρθαν οι μαντατοφόροι·
δεν τους περίμενα λησμονημένη κι η λαλιά τους·
ξεκούραστοι φρεσκοντυμένοι κρατώντας κάνιστρα τους καρπούς.
Θαύμασα και ψιθύρισα: «Μ’ αρέσουν τ’ αμφιθέατρα».
Η αχιβάδα γέμισε αμέσως και χαμήλωσε το φως στη σκηνή όπως
για κάποιο περιώνυμο φονικό.