Στεφάνι σού `χα βάλει για ν’ αλλάξεις
και τ’ όνομά μου σού `δωσα εγώ,
μα εσύ δεν άργησες να το πετάξεις
επάνω σ’ ένα πείσμα σου τρελό.

Θα κλείσει πια η πόρτα η δική μου,
και με μελάνι απ’ έξω θα γραφτεί,
θα φτιάξω από το Άλφα την ζωή μου,
να φύγεις, να φύγεις πια εσύ,
θα φτιάξω από το Άλφα την ζωή μου,
να φύγεις πια εσύ.

Γυναίκα δεν εκοίταξα στα μάτια,
την τσέπη μου την είχαμε μαζί,
μα τ’ όνειρό μου το `κανες κομμάτια
και την καρδιά μου, θρύψαλο γυαλί.

Θα κλείσει πια η πόρτα η δική μου,
και με μελάνι απ’ έξω θα γραφτεί,
θα φτιάξω από το Άλφα την ζωή μου,
να φύγεις, να φύγεις πια εσύ.