Μια χαρά και δέκα πίκρες όλο εσύ μου έδινες
πώς να σε δικαιολογήσω όταν μ’ εγκατέλειπες,
σου `χα δώσει τη ζωή μου, τέλειωνα στο βλέμμα σου
κι όμως, μέσα στο μυαλό μου έμεινε το ψέμα σου.

Καταθέτω ενώπιον ανθρώπων και Θεού
πως, ο χωρισμός μαζί σου, ήταν θέμα εγωισμού,
καταθέτω τα όπλα γιατί έμαθα πια,
η αγάπη σου ήταν ψευτιά.

Μέσ’ στα χέρια σου, η καρδιά μου παιχνιδάκι έμοιαζε
κι αν θα έσπαγε μια μέρα, ούτε που θα σ’ ένοιαζε,
σου `χα δώσει τη ζωή μου, τέλειωνα στο βλέμμα σου
κι όμως, μέσα στο μυαλό μου έμεινε το ψέμα σου.

Καταθέτω ενώπιον ανθρώπων και Θεού
πως, ο χωρισμός μαζί σου, ήταν θέμα εγωισμού,
καταθέτω τα όπλα γιατί έμαθα πια,
η αγάπη σου ήταν ψευτιά.

Η αγάπη σου ήταν ψευτιά.