Του ρόδινου νήπιου η μαύρη μάνα όλη τη νύχτα με τα δέντρα με τα σύννεφα αγαπιόταν.

Τ’ άλλο πρωί νέα πουλιά ραμφίζαν ηλιαχτίδες γεμίσανε σπυριά τα πρόσωπα στ’ αγάλματα γύρω τους στήσανε χορό κοπέλες οργισμένες και τραγουδήσαν με μάτια κουρασμένα άλλους ουρανούς.

Όλες φορέσανε τη νέα χλόη πήραν στα χέρια τα νήπια του κόσμου στις αυγινές παλάμες κρατούν δροσοσταλίδες .