Είναι φορές που φτάνω στην υπερβολή
μα η εξήγηση γι’ αυτό, είναι απλή
κι από `μένα πιο πολύ σε αγαπάω.

Για `σένα τι δεν κάνω,
παίζω, χάνω, κλαίω σαν μωρό,
για `σένα την ψυχή μου,
την ζωή μου δίνω κι ας χαθώ,
για `σένα ζω, υπάρχω,
γιατί να `χω άλλον ν’ αγαπώ,
αφού είσαι εσύ για `μένα,
μέσ’ στο ψέμα κάτι αληθινό.

Είναι στιγμές που κάνω πράγματα τρελά,
μην μ’ αποπαίρνεις πια γιατί, πολύ απλά,
μ’ ένα σώμα, μια καρδιά σε αγαπάω.

Για `σένα τι δεν κάνω,
παίζω, χάνω, κλαίω σαν μωρό,
για `σένα την ψυχή μου,
την ζωή μου δίνω κι ας χαθώ,
για `σένα ζω, υπάρχω,
γιατί να `χω άλλον ν’ αγαπώ,
αφού είσαι εσύ για `μένα,
μέσ’ στο ψέμα κάτι αληθινό.

Για `σένα τι δεν κάνω...
Για `σένα τι δεν κάνω...
Για `σένα τι δεν κάνω...