Ταξίδια λέει θα κάναμε
με μια θλιμμένη μπάντα
σε κάτι καλοκαίρια μακρινά.

Κήπους ονειρευόμασταν
πιωμένοι στην βεράντα,
ο Ρόρι βγήκε στη σκηνή
το πλήθος μας πάτα.

Μην κολλάς με τα παλιά
και μη πολυθυμάσαι
αφού η ζωή κυλάει μπροστά
γιατί εσύ πάντα πίσω να `σαι.

Κι ακούω μα δεν απαντώ
εγώ κλείνω τα μάτια και θυμάμαι
κι αν να με ρωτήσεις θα σου πω
έλα από την αρχή όλα να τα πάμε.