Η φωτιά, η φωτιά, η βαριά πυρκαγιά
που `χω μες στην καρδιά, έσβησε.
Η χαρά, η χαρά στη ψυχή που ξανά
μια καινούρια φωλιά έχτισε.

Απ’ την κρύα στάχτη η πρώτη μου αγάπη
ξαναγεννιέται πάλι και ζούμε τα παλιά.
Ξελογιασμένο ταίρι, χαμένο περιστέρι
μετανιωμένο μπαίνει στην πρώτη του φωλιά.

Σαν καπνός, σαν καπνός ο μεγάλος καημός
κι ο πικρός στεναγμός χάθηκε.
Γεγονός, γεγονός ο γλυκός γυρισμός
σαν λαμπρός ουρανός χάθηκε.

Απ’ την κρύα στάχτη η πρώτη μου αγάπη
ξαναγεννιέται πάλι και ζούμε τα παλιά.
Ξελογιασμένο ταίρι, χαμένο περιστέρι
μετανιωμένο μπαίνει στην πρώτη του φωλιά.

Η φωτιά, η φωτιά, η βαριά πυρκαγιά
που `χω μες στην καρδιά, έσβησε.
Η χαρά, η χαρά στη ψυχή που ξανά
μια καινούρια φωλιά έχτισε.