Όταν το θέλει η ζωή να σε τραβά στο κύμα
τότε να πεις αλίμονο στην άμαθη καρδιά.
Στο τέλος το ταξίδι σου θα λένε ήταν κρίμα
κι εσένα μες στο πέλαγος θα διώχνει η στεριά.

Πήρα το δρόμο στ’ όνειρο μα λυτρωμό δεν είδα
τα μυστικά της η ψυχή σηκώνει στωικά.
Ήταν ο τόπος άφωτος τον έκανα πατρίδα
και η χαρά μου στη βοή με λόγια δανεικά.

Όσο χορεύει η βροχή κι ο άνεμος διψάει
το βλέμμα πάνω στο γυαλί θα κάνει συνειρμούς.
Ο πόνος της απώλειας τους όρκους θα πετάει
δες με πως με κατέγραψαν σε χάρτες οδικούς.

Πήρα το δρόμο στ’ όνειρο μα λυτρωμό δεν είδα
τα μυστικά της η ψυχή σηκώνει στωικά.
Ήταν ο τόπος άφωτος τον έκανα πατρίδα
και η χαρά μου στη βοή με λόγια δανεικά.