Έστησαν χορό τα πάθη
και πλημμύρισαν τις φλέβες μου τα λάθη.
Κάθε πληγή και μια ιδιότροπη ιδέα μου
μα όλα τα άγια τα ναυάγια και τα ωραία μου
τα αγαπώ κι είναι η καλύτερη παρέα μου.

Με ένα τραγούδι παλιακό
για συντροφιά μου και ποτό
ως το πρωί θα σε σκοτώσει η καρδιά μου.
Με ένα τραγούδι παλιακό για συντροφιά μου
εκατό φορές ξανά θα σε σκοτώσει η καρδιά μου.

Κάπου άφησα τα ένστικτα τα άγρια
και μου την έφερες περίτρανα απ’ τα πλαγιά.
Και τέλος πάντων για να μη σου τα μακρηγορώ
δεν με τρομάζει η μοναξιά μα μέσα μου απορώ
αν ήσουνα απωθημένο ή της ζωής γραφτό.

Με ένα τραγούδι παλιακό
για συντροφιά μου και ποτό
ως το πρωί θα σε σκοτώσει η καρδιά μου.
Με ένα τραγούδι παλιακό για συντροφιά μου
εκατό φορές ξανά θα σε σκοτώσει η καρδιά μου.

Έστησαν χορό τα πάθη
και πλημμύρισαν τις φλέβες μου τα λάθη.
Κάθε πληγή και μια ιδιότροπη ιδέα μου
όμως πάντα, πάντα, πάντα
επιβιώνω στα μοιραία μου.