Το τρίτο μέρος αποτελείται από δύο σάτιρες,
που είναι γραμμένες από τον ποιητή Φώντα Φιλέρη,
και 3 τραγούδια που έχουν τον τίτλο: τα λαϊκά.
Το μεν πρώτο είναι γραμμένο από τον Γ. Οικονομίδη
και τα άλλα δύο από τον Φώντα Φιλέρη.
Η πρώτη σάτιρα έχει τον τίτλο: "Ο Σουρής και η εποχή μας".
Είναι μια συνομιλία που κάνω εγώ κι ο Σουρής, αλλά,
θ’ ακούτε μόνο εμένα, και θα καταλαβένετε αυτά που λέει ο
Σουρής, από εμένα..

Το δεύτερο όμως είναι από ένα έργο του ποιητή, και έχει
μέσα της τα πρόσωπα τα διάφορα του Καραγκιόζη, που δείχνουν
χαρακτήρες που είναι σε συστήματα που... πολιτικά κλπ.. κλπ...,
και έχει τον τίτλο: "Τα Καραγκιοζιλίκια"..
Το πρώτο λοιπόν:
====================
Μέσα στον ύπνο μου ήρθες Σουρή μου,
κουβεντολόϊ να `χεις μαζί μου.
Τι θέλεις λέει, πληροφορίες; Μπράβο, ρε Γιώργο, ώρα που βρήκες για φλυαρίες!!
Έλα, τι θέλεις να μάθεις;; Πες μου.. Αν στον αιώνα η βλακεία υπάρχει ακόμα;;;
Κι ο Σούτσος προχθές, αυτό με ρώταγε. Τι πάθατε εσείς οι πεθαμένοι;;; Λοιπόν...
Άκου να ξέρεις:
Όπως και τότε και τώρα, ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα, ίδια, Γιώργο μου, ίδια, ίδια..
Το;;; Ε, πως... έχει... έχει... Δημοκρατίες... έχει... Και δικτατορίες.. Ε, καλά...
Και δημοκοπίες, και φασαρίες... Ε, Γιώργο μου... Α.. ναι.. α ναι.. και ιδεολόγοι, πατριδολόγοι, εθνικολόγοι..
ε.. φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος.. Κι ο άλλος;; Κι ο άλλος, Γιώργο μου, σαν παπαγάλος.. σαν παπαγάλος..
Γι αυτό σου λέω, Γιώργο μου: όπως και τότε, και τώρα... ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα..
Τα ίδια Γιωργή μου, τα ίδια... Τα;;;; Τα κάρα;;;; Βέβαια, φύγαν τα κάρα με τα μουλάρια.. ήρθαν καινούργια με
δυό ποδάρια... Γι αυτό σου λέω, Γιώργο μου... Τίποτα δεν έχει αλλάξει... Από υγεία είμαστε εντάξει.. καλά
είμαστε από υγεία.. Ε, γι αυτό σου λέω, όπως και τότε, και τώρα... ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα.. ίδια.. ίδια...
Ε, καλά, έχει βέβαια... Αμέ, Νοσοκομεία και γηροκομεία... βέβαια και τρελλοκομεία, έχει...
Τα;;; Πού το θυμήθηκες, Γιώργο μου... Αλλά έχει όμως... σαλεπιτζήδες και κουλουρτζήδες....
Μμμμ... κι απαταιώνες... και πριμαντόνες... βέβαια... και πριμαντόνες έχει... ε, ναι... και απαταιώνες..
και ρακοσυλλέκτες και αεριτζήδες..
Ε, Γιώργο μου... ό ένας πάει.. ο άλλος γυρνάει... άλλος τα πίνει, άλλος μεθάει.. ναι...
Σήμερα κι αύριο, βρέχει ξεβρέχει, αυτή η χώρα, απ’ όλα έχει,
δόξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι Θεέ μου, πίνω αμέριμνος και τον καφέ μου..
Γι’ αυτό σου λέω, τότε και τώρα, ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα..
Ίδια Γιώργη μου.... ίδια.. ίδια.. ίδια... Ε, καλά... Αχ, βέβαια, τώρα...
Τα καφενεία κι οι μπυραρίες, αυτά αλλάξαν, Γιωργή μου, με πιτσαρίες...
Να δεις καρέκλα, να δεις σκαμνάκι, Γιώργο μου, απ’ την Αθήνα μέχρι τη Θράκη.
Να δεις αρίδες αμολυμένες και.. το;;; δε σ’ ακούω, βρε Γιώργο μου, ... πιο δυνατά...
Ααα.. ε... οι εφημερίδες, καπηλωμένες... ε... ναι... Γι `αυτό σου λέω, Γιώργο μου,
τίποτα δεν έχει αλλάξει... από υγεία είμαστε εντάξει... σου είπα και προηγουμένως..
Το;;;; α... χμ... χα-χα... Αχ, βρε Γιώργο, ... χα..θα σου πω τώρα.. λοιπόν άκουσε με..
Γιώργο, θυμάσαι που είχες πέσει σε μια λακκούβα μέχρι τη μέση;;;;
Ε, Γιώργο μου, σε τιμήσαν... Οι Δήμαρχοι μας δεν την κλείσαν...
Μα, βρε Γιώργο μου, ... άκουσε... την άλλη φορά, να, πέρναγε ο Μήτσος,
κι όπως του γνέψαν, έπεσε μέσα και τον κηδέψαν..
Γι αυτό σου λέω βρε Γιώργο μου... όπως και τότε και τώρα, ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα..
Ίδια Τζώρτζη μου.. Ίδια.. ίδια...
Το;;; α, ναι.. θα σου πω.. θα σου πω... Θα σου πω και κανα δυο λόγια από ένα ποίημα σου...
Η προτομή σου, πέτρα δυο πήχες
και προς τιμή σου, γένεια και τρίχες.
Κούτελο θείο, πηγάδι στόμα.Έλα μωρέ Γιώργο, τι θες;;; Πώς είναι δυνατό ν’ αλλάξει μέσα σ’ ένα αιώνα;;;
Άσε μας σου λέω... Άστα, Γιώργο μου, γιατί θ’ αρχίσω να κλαίω..
Άντε Γιώργο μου, "γκούτ νάιτ.. γκούτ νάιτ" Γιώργο μου..
Σήμερα κι αύριο, βρέχει ξεβρέχει, αυτή η χώρα, απ’ όλα έχει
δόξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι Θεέ μου, πίνω αμέριμνος και τον καφέ μου..
Τίποτα Γιώργο μου δεν έχει αλλάξει. Από υγεία είμαστε εντάξει..
Γι’ αυτό σου λέω, τότε και τώρα, ίδια ρουτίνα σ’ όλη τη χώρα....