Λείπεις από χθες μαύρη τρύπα ο καιρός
σ’ έχει εξαφανίσει και δεν έχω φως.
Ξύπνησε η πόλη όμως δε θα σηκωθώ
αποστάσεις αν κρατάς δε θα σωθώ.

Ποια ζωή να ζήσω,
σε ποιο δρόμο που πατάς να περπατήσω.
Ποια ζωή να έχω,
αν σε εικόνες που κοιτάς δε συμμετέχω.
Πες απλά μου λείπεις
να με σώσεις πριν πνιγώ σε κύμα λύπης.

Λείπεις από χθες παίζεις πάλι με φωτιές
με τον εγωισμό σου την αγάπη καις.
Στη δουλειά μου δε θα πάω, δε θα πιω καφέ
όπως νιώθω τώρα εγώ κανείς ποτέ.

Ποια ζωή να ζήσω,
σε ποιο δρόμο που πατάς να περπατήσω.
Ποια ζωή να έχω,
αν σε εικόνες που κοιτάς δε συμμετέχω.
Πες απλά μου λείπεις
να με σώσεις πριν πνιγώ σε κύμα λύπης.