Ένα βράδυ τού Φλεβάρη ήρθ’ ο πόνος να με πάρει,
στην ψυχή του να φορέσει το κουστούμι που τ’ αρέσει,
μού ψιθύρισε δυο λέξεις, ότι ήρθες να με μπλέξεις,
την αγάπη ότι θέλεις να διαλέξεις.

Τα φύλλα κιτρινίσανε, οι φίλοι μου μ’ αφήσανε,
στον ύπνο μου, το όνειρό μου γέμισε βροχή,
τα φύλλα κιτρινίσανε, τα λόγια σου μαυρίσανε,
μού έφυγες και άφησες το βάρος στην ψυχή.

Στης καρδιάς μου τα σημάδια, ένα βράδυ δίχως χάδια,
είσ’ εδώ για να με κρίνεις μα σιγά - σιγά με σβήνεις,
σκηνικό που έχει διαλύσει, μαύρο χρώμα έχει αφήσει
και τον έρωτά μου έχει πια μισήσει.

Τα φύλλα κιτρινίσανε, οι φίλοι μου μ’ αφήσανε,
στον ύπνο μου, το όνειρό μου γέμισε βροχή,
τα φύλλα κιτρινίσανε, τα λόγια σου μαυρίσανε,
μού έφυγες και άφησες το βάρος στην ψυχή.