Μέσ’ στην Κοκκινιά, σε ωραία γειτονιά,
ζωντανό κουκλί μου `χει κλέψει την καρδιά,
δυο χειλάκια κερασιά, απ’ το μέλι πιο γλυκά
μ’ έχουν κάνει να πονώ και γι’ αυτά να τραγουδώ.

Αχ, γκιουζελίμ γκιουζέλ, με μεθάς σαν με φιλάς,
κι όταν μ’ αγκαλιάζεις, όλο γλύκα με κερνάς,
γκιουζελίμ γκιουζέλ, η δική σου αγκαλιά,
αχ, σ’ όμορφο μεθύσι χίλιες ώρες με κρατά.

Μοιάζουν σαϊτιές οι δικές σου οι ματιές
κι όποιος θα τις δει, στην καρδιά θα πληγωθεί,
βασανάκι μου γλυκό, βασανάκι μου τρελό,
όσο κι αν με τυραννάς, την καρδιά μου κυβερνάς.

Αχ, γκιουζελίμ γκιουζέλ, με μεθάς σαν με φιλάς,
κι όταν μ’ αγκαλιάζεις, όλο γλύκα με κερνάς,
γκιουζελίμ γκιουζέλ, η δική σου αγκαλιά,
αχ, σ’ όμορφο μεθύσι χίλιες ώρες με κρατά.