Φωτιές ανάβεις και με καις,
φορές που θες και δε με θες,
γλυκιές, γλυκιές οι μαχαιριές,
στιγμές που ξέρεις ότι φταις με καις.

Δώσε ό,τι δεν έδωσες,
δώσε, μην με κοιτάς,
δώσε, με ισοπέδωσες
έτσι που μ’ αγαπάς.

Πονάς μα δε με ξεγελάς,
περνάς τις ώρες σου περνάς,
ξεχνάς τι έκανα για μας,
πού πας, εδώ να πολεμάς, πού πας.

Δώσε ό,τι δεν έδωσες,
δώσε, μην με κοιτάς,
δώσε, με ισοπέδωσες
έτσι που μ’ αγαπάς.