Πάρε τη βέρα που μου φόρεσες μια μέρα,
δε σου αξίζει άλλο πια να σ’ αγαπώ.
Αφού το βλέπω, δε θα δω μια άσπρη μέρα,
κοντά σου, άστατε, να ζήσω δεν μπορώ.

Φύγε, τύραννε, μη με βασανίζεις,
βρες μια άλλη στη ζωή να τυραννήσεις.

Όλα τα όνειρά μου τα `χεις πια γκρεμίσει,
πίκρες, φαρμάκια κάθε τόσο με κερνάς.
Φύγε, η καρδιά μου σ’ έχει τώρα πια μισήσει.
Πάρε τη βέρα κι όπου θες μπορείς να πας.

Φύγε, τύραννε, μη με βασανίζεις,
βρες μια άλλη στη ζωή να τυραννήσεις.