Το βράδυ ήταν όνειρο. Γαλήνη και φως
τόσο πολύ, που μ’ ένα χαμόγελο
(ήταν κι αυτό σχεδόν στο φως )
έστρεψα κι είπα στην πέτρα που ο ήλιος
τη φώτιζε πλάι μου. "Σ’ αγαπώ".