Και μολονότι ξένος και μονήρης
ανθίζω κάποτε στο φως ωραίος και πλήρης

παρ’ όλ’ αυτά τα κάτοπτρα που ωστόσο
μ’ αμφισβητούν και μ’ ασχημίζουν τόσο.