Στον ουρανό σου πέτα με δυο λευκά φτερά,
τ’ αστέρια άγγιξε τα μη πέφτεις χαμηλά.
Ειν’ η ζωή ωραία εικόνα φωτεινή,
όσο η γη γυρίζει μην αργοσβήνεις μη.

Μην τον μετράς τον χρόνο σου που φεύγει μακριά σου,
μέτρα τις όμορφες στιγμές, που ζουν μες στη καρδιά σου.
Δες μ’ άλλα μάτια τη ζωή να βγεις απ’ το σκοτάδι,
κάνε τον πόνο σου χαρά κάνε το δάκρυ χάδι.

Στην ερημιά του κόσμου μια όαση κρυφή,
το κάθε τέλος φέρνει και μια καινούρια αρχή.
Ποτάμι η ζωή μας που πίσω δε γυρνά,
μας λέει πως να βρούμε στα λίγα τα πολλά.

Μην τον μετράς τον χρόνο σου που φεύγει μακριά σου,
μέτρα τις όμορφες στιγμές που ζουν μες στη καρδιά σου.
Δες μ’ άλλα μάτια τη ζωή να βγεις απ’ το σκοτάδι,
κάνε τον πόνο σου χαρά κάνε το δάκρυ χάδι.