Αναδύεσαι.
Μικρές θαλασσινές σταγόνες,
τέλειες διαφανείς σφαίρες,
μόλις που αγγίζουν την επιδερμίδα σου.
Το μέλλον γίνεται αμέσως ορατό
ο ήλιος διαθλάται θυμωμένος.
Χιλιάδες μικρές ακτίνες αστράφτουν
σε κάθε σημείο του γυμνού σου κορμιού,
για να θαμπώσουν τους ασεβείς,
ο Απόλλωνας οργίστηκε.
Η μαντική του τέχνη
διαμοιράζεται.
Σύντομα οι σταγόνες χάνονται,
στη θέση τους απομένουν
μικρές λευκές τελείες.
Η φράση έμεινε μετέωρη...
Οι τελείες αφήνουν ανοιχτά τα ενδεχόμενα.
Το μέλλον ξανάγινε πολυσήμαντο.
Η νύχτα θα τονίσει την λευκότητα,
προκαλώντας το κόκκινο των χειλιών.
Κάποιο ανύποπτο φιλί
θα σβήσει την αβεβαιότητα.
Τώρα η φράση έκλεισε.
Όλα είναι πάλι σίγουρα
μέχρι το επόμενο πρωί.