Εσύ φοβάσαι τη ζωή κι εγώ την κοροϊδεύω
εγώ δια γράφω έρωτες κι εσύ τους προσκυνάς.
Μου λες πως δεν ανέχεσαι τα βράδια ν’ αλητεύω
κι αν δεν αλλάξω τακτική μαζί μου σταματάς.

Εγώ είμαι εγώ, σου το `χω πει κι άμα σ’ αρέσω
μην περιμένεις τάχα να συμμορφωθώ.
Κι εσύ μου λες ότι στα γόνατα θα πέσω
μακριά από σένα ότι θα καταστραφώ.

Τώρα πλάκα μου κάνεις ή τσιγάρα δεν έχεις
που νομίζεις για σένα πως θα κλάψω εγώ.
Τώρα πλάκα μου κάνεις ή τσιγάρα δεν έχεις
πάρε τα πράγματα σου και να πας στο καλό.
Τώρα πλάκα μου κάνεις.

Την ώρα που ξυπνάς εσύ, εγώ για ύπνο πάω
κι εσύ αράζεις στα καφέ τα παραλιακά.
Μου λες αν δε συμμορφωθώ θα λιώνω, θα πονάω
γιατί θα φύγεις από εδώ και δε θα `ρθεις ξανά.

Εγώ είμαι εγώ, σου το `χω πει κι άμα σ’ αρέσω
μην περιμένεις τάχα να συμμορφωθώ.
Κι εσύ μου λες ότι στα γόνατα θα πέσω
μακριά από σένα ότι θα καταστραφώ.

Τώρα πλάκα μου κάνεις ή τσιγάρα δεν έχεις
που νομίζεις για σένα πως θα κλάψω εγώ.
Τώρα πλάκα μου κάνεις ή τσιγάρα δεν έχεις
πάρε τα πράγματα σου να πας στο καλό.
Τώρα πλάκα μου κάνεις.