1
Τα πόμολα γυρίζουν τη νύχτα.
Τα όνειρα ανοίγουν σαν πόρτες.

2
Στα πόδια μου μπερδεύεται η αιωνιότητα
σαν γέρικο σκυλί. Συφοριασμένο.

3
Οι στίχοι σπάνε σαν παλιά σανίδια.
Ένα χέρι νεκρού βγαίνει απ’ το ποίημα.

4
Ω πώς με κομματιάζουνε τούτα τα χρόνια
που τρέχουνε σφυρίζοντας σαν άρματα δρεπανηφόρα
μέσα από ακίνητα πρωινά κι από σταματημένα μεσημέρια.