Εκεί στου Άη-Λιά τη χάρη
θε να πάω να προσκυνήσω
στα ριζά του όμως φθάνω
και γυρναω πάλι πίσω.

Αψήλωσε πολύ θαρρώ
και να τ’ ανέβω δεν μπορώ
τον σταυρό να πάω να κάνω
και τον άγιο να φιλήσω.

Τον Θεό από εκεί πάνω
ύστερα να τον ρωτήσω
τάχα ψηλώνουν τα βουνα
και γίνονται τόσο τρανα.

Πέρσι ήτανε που πήγα
κι αψηλό μου `φάνη πάλι
όμως φέτο από πέρσι
διαφορά πολύ μεγάλη.

Λες να μην πρός εξα καλά
μα είδα τα σκαλιά πολλά.

Τα δισέγγονα ρωτάω
και μου λεν και με μαλώνουν
"μα εσύ γερνας παππούλη,
τα βουνα δε μεγαλώνουν".

Άλλα μου λένε τα παιδιά
κι άλλα μου λέει η καρδιά.

Θανα προσπαθήσω πάλι
για να δω ως που θα φτάσω.
Είχα πάει στα ριζά του
άρα θα τα ξαναπιάσω;

Να δω τι λένε τα παιδιά
και τι μου λέει η καρδιά.

Και προσπάθησα άλλη μία,
τί ήτανε να προσπαθήσω;
Μήτε στα ριζά δεν πήγα
και γυρναω πάλι πίσω.

Έχουνε δίκιο τα παιδιά,
με κοροϊδεύει η καρδιά.