Με θράσος το Ελλύχνιον εμπρός στην κρύα Στύγα:
-Πέσε καημένη στον γκρεμό, έχει ακόμα χάρη.
Και της επρότεινε σκιρτήματα, ακκίσματα, νερά

να στέκει δίχως γιατρικό πέρα στον πέρα χρόνο.