Βασιλικούς πρασσές πρασσές στον κήπο θα φυτέψω
κι όποιος μυρίζει πιο πολύ θα κόψω να σου πέψω.

Όπου κι αν είμαι βιόλα μου με βρίχνει η μυρωδιά σου
μα προπαντώς άμα περνώ από τη γειτονιά σου.

Μόνο για σένα γιασεμί τον κηπουρό θα κάνω
κι ώστε να ζω στον κήπο μου άλλο δεντρί δε βάνω.

Δε θέλω μπλιό μου να γροικώ του χωρισμού τη λέξη
κι ο πόνος μέσα στην καρδιά σαν το κισσό έχει μπλέξει.

Ανέ ποθάνω εγώ για σε ο κόσμος τι θα λέει
πρώτα τονε βερέμιασε κι ύστερα τονε κλαίει.

Στην ασκιανιάδα του δεντρού να κάτσω θα ξεράνει
ο στεναγμός τα φύλλα ντου και μπλιό δεν ξαναβγάνει.