Όσες κι αν βάλω στην καρδιά θα `χει για σένα θέση
γιατί είσαι η πρώτη π’ αφορμή ήδωκες να πονέσει.

Φωτιά θα δώσω του ντουνιά πέτρα να μην πομείνει
κι τε θα πάρω τα βουνά να κάνω το χαϊινη