Ζουμπούλι μοσχομυριστό, δροσοσταλιά τ’ Απρίλη
κι αυγή λουσμένη στ’ άρωμα τα δυο γλυκά σου χείλη.

Την ομορφιά σου προσκυνώ, τα κάλλη σου δοξάζω
κι ένα σου βλέμμα με τση γης τα πλούτη δεν αλλάζω.