Σκέφτομαι, πόσα περάσαμε σκέφτομαι
έγιναν λάθη το δέχομαι
και τα χρεώνομαι εγώ.
Έρχομαι, χώρια σου πια καταστρέφομαι
είσαι ότι πιο όμορφο δέχομαι
είσαι ο λόγος να ζω.

Είναι που σαλτάρουνε οι σκέψεις μου τις νύχτες
είναι που στην γειτονιά μας λέγανε αλήτες
είναι για όσα ήθελα να γίνουμε δικά μου
είναι όσα δεν άντεξε ποτέ της η καρδιά μου.
Και να `μαι τώρα πια χαμένος απ’ τη μάχη
τα ρίχνω όλα σε μένα όλα γύρω μου είναι στάχτη
βάζω στοίχημα μαζί μου, θα ξανάρθει
δύναμη για μένα πλέον δεν υπάρχει.

Μείνε, η δύναμη μου γίνε
μαζί σου αν δεν είμαι
από τον κόσμο κρύβομαι.
Μείνε, μηδένισε αποστάσεις
εδώ να φτάσεις η διαδρομή μικρή
από το χώρια στο μαζί.

Έρχομαι, δεν βρίσκω αλλού πια το νόημα
να μείνω δίπλα σου μόνιμα
μόνο αυτό σου ζητώ.
Έρχομαι, χώρια σου πια καταστρέφομαι
είσαι ότι πιο όμορφο δέχομαι
είσαι ο λόγος να ζω.

Θα μείνω, σε όσα η φωτιά δεν άφησα να κάψει
στα όνειρα που κανείς δεν τόλμησε να μου αρπάξει
μου λείπεις, τα το `λεγα σε σένα μα δεν είσαι εδώ
για μένα είσαι η αγάπη που περίμενα να βρω.

Μείνε, η δύναμη μου γίνε
μαζί σου αν δεν είμαι
από τον κόσμο κρύβομαι.
Μείνε, μηδένισε αποστάσεις
εδώ να φτάσεις η διαδρομή μικρή
από το χώρια στο μαζί.