Μια μαύρη μοίρα μ’ έριξε
μες στην παρανομία
μου `γραφε να καταστραφώ
να δέρνομαι και να πονώ
σ’ αυτήν την κοινωνία.

Δεν έμεινε ποτήρι
πικρό να μην το πιω
η μοίρα με δικάζει
μα τι μπορώ να πω.

Έτσι βρε μοίρα που χτυπάς
κανένας δε με σώνει
μια μόνο να `χα μια καρδιά
πολύ μεγάλη και φαρδιά
για να χωρούν οι πόνοι.

Δεν έμεινε ποτήρι
πικρό να μην το πιω
η μοίρα με δικάζει
μα τι μπορώ να πω.