Αρθιμός είμ’ εγώ στη δική σου καρδιά,
αριθμός στη μεγάλη τη λίστα.
Ξεχασμένη θα ζω στου καρνέ τη γωνιά
να με πνίγει ο πόνος, η πίκρα.

Άντρα απίθανε κι εγωιστή,
τόσες γυναίκες τι θα τις κάνεις;
Άντρα μου δύσκολε και εραστή,
πόσες ακόμα θες να τρελάνεις;

Αρθιμός είμ’ εγώ, τ’ όνομά μου ξεχνάς,
με πονάς, μα εγώ δε σ’ αλλάζω.
Στην καρδιά το μαχαίρι δίχως οίκτο γυρνάς,
μα εγώ "σ’ αγαπώ" σου φωνάζω.

Άντρα απίθανε κι εγωιστή,
τόσες γυναίκες τι θα τις κάνεις;
Άντρα μου δύσκολε και εραστή,
πόσες ακόμα θες να τρελάνεις;