Ας μπορούσα να πάρω απόφαση
και να φύγω μακριά, να ξεχάσω,
μέσα απ’ του έρωτά σου την κόλαση
να ξεφύγω και να ησυχάσω.

Συνεχώς με πονάνε τα τραύματα,
τα φαρμάκια κι οι πίκρες με πνίγουν
κι όλα αυτά τα παράξενα, τ’ άδικα,
την καρδιά μου με δάκρυ γεμίζουν.

Δεν αντέχω μαζί σου, κουράστηκα,
τί να κάνω τον πόνο να διώξω
κι αν σ’ αγάπησα όμως γελάστηκα,
βρες μια λύση αν θες να γλιτώσω.

Συνεχώς με πονάνε τα τραύματα,
τα φαρμάκια κι οι πίκρες με πνίγουν
κι όλα αυτά τα παράξενα, τ’ άδικα,
την καρδιά μου με δάκρυ γεμίζουν.