Απ’ το σπίτι μου με διώξαν
σ’ ένα παραστράτημα μου,
μάνα μου κι εσύ ακόμα
τιμωρείς το αμάρτημα μου.

Αγάπησα και δόθηκα,
άκουσα την καρδιά μου
ιδού το αμάρτημα μου.

Μάνα μου κι αν έχω φταίξει
για τον άνθρωπο τα λάθη,
πες μου ποιος σ’ αυτό τον κόσμο
τα κυβέρνησε τα πάθη.

Αγάπησα και δόθηκα,
άκουσα την καρδιά μου
ιδού το αμάρτημα μου.

Με πετάξανε στο δρόμο
σαν κουρέλι με κοιτάζουν,
δεν αμάρτησαν ποτέ τους
όλοι αυτοί που με κοιτάζουν.

Αγάπησα και δόθηκα,
άκουσα την καρδιά μου
ιδού το αμάρτημα μου.