Θέλεις, το βλέπω, πρόφαση
να φύγεις, να μ’ αφήσεις.
Πρέπει καλά ναν το σκεφτείς
προτού τ’ αποφασίσεις.

Μια φορά μονάχα φτάνει
να ραγίσει το γυαλί,
η αγάπη μας να σβήσει
και να λιώσει σαν κερί.

Πού θα ’βρεις δρόμο και στρατί
καινούργιο ν’ αρχινήσεις
και πάνω στα χαλάσματα
άλλη ζωή ν’ αρχίσεις;

Μια φορά μονάχα φτάνει...