Περίμενε, δεν ήρθε ακόμα η ώρα
θ’ αντέξεις, όπως άντεξες θαυμάσια ως τώρα.
Περίμενε, δεν είναι ακόμα η σειρά σου
είναι μεγάλη η ουρά κι είναι πολλοί μπροστά σου.

Περίμενε τις αποφάσεις της επιτροπής, τη μετά θάνατον ζωή,
τη λαϊκή ετυμηγορία, να πάρουμε την εξουσία,
να σταματήσει η νάρκωση
μια επόμενη ενσάρκωση...

Περίμενε κι ασχήμαινε, ξεμάκραινε και φύραινε
στις χίμαιρες επίμενε και μέσα σου ξεθύμαινε.

Κι αν κλαις και βασανίζεσαι ν’ ακολουθείς την τάση.
Μην προβληματίζεσαι - μια ζωή `ναι, θα περάσει.

Περίμενε το Σάββατο, τις διακοπές, τη σύνταξη, τις δόσεις,
άλλες κοινωνίες, άλλες εποχές, περίμενε να μεγαλώσεις.
Περίμενε να δούμε πού το πάνε, συμφέροντα τεράστια παίζονται
σεμνά και ταπεινά κάτσε να σε γλεντάνε, στο τέλος οι θυσίες επιβραβεύονται.

Θα υπάρχει κάποιο τέρμα, δεν μπορεί...
Άλλη μια μέρα ας δείξουμε ανοχή
δώσε τόπο στην οργή, κάνε υπομονή
κι ίσως μια μέρα αρπάξεις την καλή
μες στην αναμπουμπούλα.

Περίμενε! Ποιος ξέρει τι; Δεν έχει σημασία.
συνήθεια και προσαρμογή φέρνουν επιτυχία
έτσι δε θα `σαι από τους πρώτους που θα φαγωθούν
δεν ξέρεις από αυτά, άσε τους γνώστες να μιλούν.

Περίμενε, δεν τελειώσαμε, πού πας; Δεν έχουν οι συνθήκες ωριμάσει
δεν ήρθε ακόμα σήμα από ψηλά, μη βιάζεσαι, είναι κρίσιμη η φάση.

Περίμενε μ’ ελπίδα, με φόβο, με συντριβή
όλα είναι μάταια, όλα εκτός από ένα: την αναμονή!