Πάντα ν’ αγαπώ, ότι δε φτάνω
να με δικάζω σ’ άδικη γη.
Να με κυνηγώ να με προφτάσω
να κάνω λάθος να βγω σωστός.

Πες μου την αλήθεια
ψέμα μου γλυκό.
Μόνο εσύ τι ξέρεις τελικά
στον κόσμο αυτό.
Και ας λένε οι πολλοί
πως πονάς πολύ.
Απ'τον πόνο σου έμαθα
να `χω αντοχή.

Πάντα ν’ αγαπώ, ότι στερεύει
ότι αντέχει για μια στιγμή.
Άμμος που γλιστράει μέσα απ’ τα χέρια
να `μαι για σένα, παντοτινά.