Κάποτε μια νύχτα κρατούσα ένα κλεφτοφάναρο: ξενυχτούσαμε έναν
ετοιμοθάνατο σύντροφο που τα ασυνάρτητα λόγια του μας θύμιζαν
όλα τα τρελά όνειρα μιας εποχής.
Όταν ξημέρωσε τον θάψαμε βιαστικά και συνεχίσαμε την πορεία μας
προς το Αρχαγγέσκ ή τις Συρακούσες. Δεν καλοθυμάμαι.