Ά, το θαυμαστό ταξίδι μου !

Βλάστηση από λάμψεις

εκρήξεις σιωπής

ήλιοι που δε βασίλευαν ποτέ, πυρπολώντας το κρανίο μου

με καινούργιες περηφάνιες,

γιγάντιες εικόνες τίναξαν στον αέρα

το φτωχό παλαιοπωλείο της μνήμης μου,

μετεωρίτες σαν ολοπόρφυρα φιλιά, σκοτάδια που τραγουδούσαν,

τοπεία

από αιώνια νεότητα - με τούτα τα λαχανιασμένα χέρια

θέρισα

της πρώτης αθωότητας τα γιασεμιά,

κάτω απ’ τα πόδια μου διαβαίνουν οι χιλιετηρίδες,

ραχητικές βωδάμαξες,

φορτωμένες αγάλματα που πέθαναν

και φθαρμένα σκηνικά από παλιές επαναστάσεις.